Niektóre kobiety w ciąży mogą czuć huśtawkę nastrojów. Potrafimy popadać z łatwością w skrajne emocje. Zdarza się nam rozpłakać na reklamie proszku do prania albo podczas wizyty w centrum handlowym, kiedy stoimy w kolejce po bekon. Wybuchamy też nagłym i niepohamowanym śmiechem w całkiem nieśmiesznych sytuacjach. Mężczyźni czasami nie widzą co począć z płaczącą partnerką i nie rozumieją jej dziwnych i skrajnych emocji. Próba przytulenia albo pocieszenia może zakończyć się tym, że kobieta rozpłacze się jeszcze bardziej. Panowie wtedy unikają swoich wybranek serca jak tylko mogą. Biorą więcej nadgodzin w pracy, deklarują się, że pojadą na zakupy i znikają na wiele długich godzin. Częściej też oferują swoją pomoc w remontach. Płacz w ciąży jest czymś z reguły normalnym. Powoduje go stężenie hormonów. Zazwyczaj najgorzej jest na początku i na końcu ciąży. Buzujące hormony powodują, że kobieta jest wrażliwsza i bardziej uczuciowa, ale w niektórych przypadkach panie stają się drażliwsze. Wyrzucanie emocji na zewnątrz ma swoje wytłumaczenie. Kobieta bowiem nie może wszelkich napięć zostawiać w sobie, w trosce o dziecko wyładowuje je na zewnątrz. Po ciąży kobietę mogą spotkać dwa scenariusze. Pierwszy jest optymistyczny, po urodzeniu dziecka hormony wracają do normy a kobieta staje się spokojna i opanowana, może zająć się swoim dzieckiem i cieszyć się nim. Drugi scenariusz to czarny scenariusz, niestety, ale niektóre kobiety po ciąży narażone są na wystąpienie depresji. Depresja taka związana jest z obniżeniem poziomu hormonów. Jeśli nie potrafimy sobie z tym poradzić, najlepiej od razu udać się do lekarza psychiatry. Pomoże dobrać nam leki i doradzi co powinniśmy zrobić, aby poradzić sobie z tą trudną chorobą. Jeśli mamy trochę czasu warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty. Nie zawsze chcemy decydować się na leki antydepresyjne, ponieważ często chcemy karmić nasze niemowlę piersią. Spożywanie leków wyklucza taką możliwość. Psychoterapia jest wtedy alternatywą na wyjście z depresji.
