Coraz częściej rozmawia się ostatnio na temat roili, jaką w procesie kształtowania umysłu i osobowości młodego człowieka odgrywają takie rzeczy, jak gry dla dzieci. Niestety, mimo pozornej „profesjonalizacji“ tej dziedziny usług coraz częstsze są takie przypadki, kiedy gry dla dzieci całkowicie lub niemal całkowicie zatracają to, co stanowi o ich istocie, tzn. szeroko rozumiany walor rozrywkowy, w rzeczywistości stając się tylko kolejną formą nauki, zupełnie pozbawioną swoich specyficznych atutów, które przesądzają o ich wysokiej skuteczności.Nie trzeba chyba tłumaczyć, dlaczego taki stosunek do funkcji, pełnionej przez gry dla dzieci, jest jak najzupełniej błędny. Otóż, mówiąc krótko cała rzecz sprowadza się do tego, że edukacyjne gry dla dzieci nie są edukacją w sensie ścisłym, ale stanowią raczej swoiste uzupełnienie tradycyjnych bądź uznawanych za tradycyjne form edukacji. I właśnie to stanowi główny powód do tego, że gry dla dzieci powinny spełniać przede wszystkim role rozrywkowe, a dopiero potem edukacyjne.
