Masz podwyższony poziom cukru we krwi? Sprawdź, czy nie jesteś w grupie ryzyka.
Co kryje się pod terminem stanu przedcukrzycowym? Czy daje jakieś specyficzne objawy? Jakie jest prawidłowe stężenie cukru we krwi przed posiłkiem i bezpośrednio po nim? Czy trzeba coś robić, jeśli wyniki badania wskażą jego zbyt wysoki poziom? Przedstawiamy garść informacji, które rozwieją Twoje wątpliwości i uświadomią, w jaki sposób można zapobiegać cukrzycy.
Ile wynoszą normy cukru we krwi u zdrowego człowieka?
Zanim przejdziemy do stanu przedcukrzycowego i przyczyn zwiększających ryzyko wystąpienia cukrzycy, myślę, że musisz dowiedzieć się, ile powinien wynosić poziom cukru u zdrowej osoby – dotyczy to zarówno poziomu cukru po posiłku, jak i na czczo. Ogólne normy prezentują się następująco:
- dopuszczalne stężenie glukozy we krwi na czczo (minimum osiem godzin od spożycia ostatniego posiłku) – najprościej mówiąc optymalny cukier na czczo, powinien znajdować się w przedziale od 70 do 99 mg/dl (3,3-5,5 mmol/l),
- prawidłowy poziom cukru we krwi po posiłku – (około 1,5 – 2 godzin od spożycia posiłku) nie może natomiast przewyższyć 140 mg/dl (7,8 mmol/l).
Kiedy cukrzyca może stanowić dla Ciebie problem?
Stan przedcukrzycowy określany również mianem nieprawidłowej glikemii oraz nietolerancją glukozy, nie jest powiązany z występowaniem charakterystycznych symptomów. Wyjątkiem, który świadczy o zagrożeniu wystąpienia cukrzycy typu 2, jest rogowacenie ciemnie. Pod nazwą rogowacenia ciemnego kryje się stan, w którym ciemnieje skóra w różnych partiach ciała. Wówczas plamy zaczynają występować przede wszystkim w okolicach szyi, pach, łokci, kolan lub kostek.
Na pewno zastanawiasz się również, kiedy może pojawić się cukrzyca i jakie są jej charakterystyczne objawy. Nic dziwnego, jest to naprawdę poważne schorzenie i dobrze by było, gdybyś zwrócić uwagę, czy nie występują u Ciebie. Sygnałów świadczących o tym, że stan przedcukrzycowy rozwinął się już w cukrzycę typu 2 jest wiele więcej. Z pewnością zaalarmować powinno Cię to:
- wzmożone pragnienie, które zmusza Cię do wypicia bardzo dużej ilości płynów dziennie ( ponad trzech litrów),
- zaburzenia widzenia,
- częste oddawanie moczu,
- chudnięcie, pomimo normalnego odżywiania,
- wyczerpanie,
- zaburzenia widzenia.
Mniej typowe objawy cukrzycy:
- senność,
- trudno gojące się rany,
- świąd sromu.
Wymienione symptomy nie muszą występować jednocześnie. Dlatego, jeśli zaobserwowałaś u siebie, chociaż jeden z wymienionych symptomów, lepiej zgłoś się do lekarza. W najlepszym wypadku to będzie fałszywy alarm, w najgorszym – masz cukrzycę i wtedy Twój przypadek musi przeanalizować specjalista.
Nietolerancja glukozy – dieta oraz dostępne środki, które pomogą Ci uchronić się przed cukrzycą
Powiedzmy sobie jedno – stan przedcukrzycowy jeszcze nie oznacza choroby, ale jeśli będziesz go ignorować, to może się w nią zamienić. Jak zdążyłaś się dowiedzieć, z nietolerancją glukozy nie są powiązane charakterystyczne symptomy, jednak jeśli wykonane dwukrotnie badanie na czczo wykaże, że optymalny poziom cukru we krwi został u Ciebie przekroczony, to znak, że najwyższa pora na zmiany i musisz w końcu zacząć o siebie dbać. Nie za tydzień, za miesiąc, lecz od zaraz! Dobrze by było, gdybyś zapisała się także na wizytę u lekarza. Konsultacja ze specjalistą rozwieje Twoje wszelkie wątpliwości i będziesz wiedzieć, czy występująca u Ciebie nietolerancja glukozy wymaga leczenia. Nie obejdzie się też bez zmian w dotychczasowym trybie, a w szczególności w codziennej diecie. W szczególności będziesz musiała:
- unikać cukrów prostych – niestety wszystkie produkty bogate w cukry proste będą musiały pójść w odstawkę, a więc powinnaś zapomnieć przede wszystkim o cukrze, słodyczach i miodzie. Za to z czystym sumieniem możesz zacząć jeść większą ilość węglowodanów, których bogatym źródłem są kasze, warzywa i pełnoziarniste pieczywo,
- zadbaj o odpowiednią podaż białka w codziennej diecie – wzbogać swój jadłospis o ryby, jajka, twaróg oraz chude mięso,
- nie objadaj się – przyrządzaj nieduże posiłki, ale za to jedz i o regularnych porach,
- przeanalizuj tabele indeksu glikemicznego i na jej podstawie wybierz produkty charakteryzujące się wysokim wskaźnikiem, a następnie wyeliminuj je z codziennej diety,
- unikaj potraw tłustych i smażonych,
- stosuj się do wytycznych lekarza i jeśli tak zaleci, kontroluj poziom glukozy we krwi.
- zwiększ aktywność fizyczną – częściej się ruszaj i zacznij uprawiać jakąś dyscyplinę sportu. Pamiętaj, że otyłość jest jednym z czynników, które sprzyjają zachorowaniu na cukrzycę typu 2.
Kto jest zagrożony cukrzycą typu 2?
Przyjęło się, że za osoby narażone na cukrzycę typu 2 uznaje się otyłych i osoby mało aktywne. Jak się jednak okazuje, to bardzo poważne schorzenie może dotknąć również innych. Jeśli w Twojej rodzinie zdarzały się już przypadki zachorowań, to również zaliczasz się do grupy ryzyka. Tak samo zagrożone powinny czuć się osoby mające powyżej czterdziestu pięciu lat, z wysokim ciśnieniem, zespołem policystycznych jajników lub jeśli przeszłaś cukrzycę ciążową.
