Budwle o przeznaczeniu wojskowym i obronnym mają zupełnie inny wyglą, kształt i rys niż mieszkalne. Te unikatowe cechy raczej nie sprawiają, że są to budynki piękne lub kuszące oko. W większości wypadków to wielkie fortyfikacje o charakterze waleczno-obronnym. Najwięcej budowli tego typu przypada na okres średniowiecza. Wtedy też wykształciła się taka postać warowna jak zamki, zamek jest o tyle nowy i unikatowy, że jest zarazem grodem obronnym i mieszkalnym. W zamku mieszkał król, cała świta dworska oraz rycerstwo. Z zewnątrz wszystkie zamki wyglądają bardzo podobnie to znaczy mają bardzo grube mury, które otaczają je z każdej strony. Drugą cechą wspólną są wieże dzięki nim widać więcej i z daleka poandto można też prowadzić skuteczny ostrzał wroga. To kluczowe dla obrony fortyfikacji i społeczeństwa zamku. Przed zamkami lub grodami bardzo często budowano barbakany. To niezwykle ciekawa formacja obronna miała nietypowy okrągły kształ, barbakan wygląda zatem jak neden wielki mur pod strzechą. Z barbakanu prowadzono przeważnie ostrzał z łuków i kusz. Schowani w środku piechurzy byli trudno dostępni dla przeciwników z zewnątrz. Dzięki temu barbakan przeszedł do historii jako jedna z najskuteczniejszych budowli obronnych. Poza takimi typowymi fortyfikacjami była też fosa. Fosa była celowo budowana przy zamkach, ponieważ utrudniała dostęp do zamku a ponadto umożliwiała topienie wrogów. Bardzo często zamki starano budować się nad rzekami by fosa powstawała w sposób w pełni naturalny.
