Bakterie, którymi można się zarazić po nawet bezpośrednim kontaktem z zarażonym, przy porodzie, bądź drogą płciową. Powikłań jest zbyt wiele, by ten problem ignorować, zwłaszcza, że droga do zarażenia wcale jest bardzo łatwa, a samo zdiagnozowanie jest dość trudne, gdyż infekcja zazwyczaj jest bezobjawowa, a nieleczona może być przyczyną między innymi bezpłodności, zapalenia cewki moczowej, zapalenia najądrzy i zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn. Mowa tu o bakterii rodzaju Chlamydia. Noworodki, które urodzone zostały przez kobietę zarażoną, mogą dostać zapalenia gałki ocznej lub spojówki, a nawet zapalenie płuc. Chlamydię nazywamy chorobą płciową, gdyż zazwyczaj dochodzi do zakażenia poprzez kontakt płciowy z osobą chorą, często nieświadomą jeszcze o swej chorobie. Występuje częściej u młodych ludzi, gdyż są najbardziej aktywni seksualnie i częściowo nie zdający sobie sprawy z konsekwencji. Także u kobiet przyjmujących antykoncepcje doustną stwierdza się większe ryzyko zarażenia, gdyż prezerwatywa zapewnia znacznie większą, chociaż nie całkowicie pełną ochronę przed wszelkimi wirusami i bakteriami. Mężczyźni odczuwają pieczenie podczas oddawania moczu, u kobiet jest to nasilona wydzielina z pochwy, która występuje po około tygodniu bądź dwóch od zarażenia, inne objawy to ból przy oddawaniu moczu, krwawienie z pochwy bądź po odbytym stosunku. W ostatnich latach rozpoznawalność tej choroby wzrosła, lecz mimo to uważa się, że częściej występuje, niż jest diagnozowana. Wszystko dlatego, że bakterie wcale nie muszą od razu się namnażać, mogą przebywać organizmie wiele lat w stanie uśpienia i uaktywnić się w każdym momencie. Badania są kosztowne – w Polsce nie ma wielu klinik, a leczenie zakażenia polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków. Wskazane jest leczenie obydwojga partnerów, gdyż może dojść do wtórnego zarażenia. po około 5-6 tygodni wykonuje się badania ponownie w celu potwierdzenia całkowitego wyleczenia. Profilaktyka to dbanie o układ odpornościowy, stosowanie prezerwatyw, ograniczanie partnerów seksualnych do minimum oraz regularne badania.
