Architektura Grecji

0
1168

Greckie style architektoniczne były przez ponad tysiąc lat standardem dla krajów basenu śródziemnomorskiego i fundamentem pod przyszłą cywilizację tzw. “Zachodnią”. Trwało to od ósmego wieku p.n.e do drugiego wieku naszej ery. Południowa część Półwyspu Bałkańskiego z archipelagiem licznych wysp, z Kretą włącznie, kraina górzysta o łagodnym południowym klimacie, bogata była w kamień jako materiał budowlany, szczególnie marmur. Ustrój demokratyczny kraju sprzyjał rozwojowi wszystkich sztuk pięknych, które w starożytnej Grecji osiągnęły szczyt. Religia odgrywała główną rolę. Wierzenia w bogów i boginie personifikujące między innymi fenomeny natury (Zeus, Apollo, Posejdon, Demeter) stwarzały potrzebę budowy na ich cześć świątyń, jako ich mieszkania, a nie miejsca gromadzenia się wiernych, którzy zbierali się wokół świątyni pod gołym niebem, na otoczonej murem przestrzeni, do której prowadziły monumentalne bramy tzw. propyleje. świątynie o bardzo prostym planie (jedno pomieszczenie) stawiano na wzgórzach i otaczano kolumnami, których zadaszenie miało chronić od słońca. Fundament stanowiła płaska kamienna podstawa, tzw. stylobat otoczony zwykle wielkimi kamiennymi stopniami. świątynie greckie sytuowano frontem na wschód aby promienie słońca oświetlały przez otwór wejściowy statuę bóstwa. Grecy lubili przebywać na wolnym powietrzu, cechowała ich radość życia, kochali festiwale religijne, muzykę, dramat, sztuki piękne i sport, dlatego budowle ich osiągały efekt zewnętrzny. Kapłani i kapłanki nie tworzyli dominującej kasty, często, po odbyciu służby kapłańskiej wracali do życia prywatnego.

www.abcwnetrza.pl

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here